Nog een foto van de voorstelling in de zaal van het hotel van mijn ouders. Op de zijkant van het hotel in Helmond (de plek waar ik opgroeide) staat het eerste deel van de tekst van een gedicht dat ik maakte over mijn jeugd. Binnen in het hotel kun je de hele tekst lezen.
Fotoprikbord 
Klik op de foto’s om te vergroten
1. Mijn geboortekaartje. Links zie je dat ze me ‘Jackie’ noemde. Toen ik wat ouder werd, vond ik dat geen leuke naam meer . Omdat mijn opa ‘Jacques ‘ heette en mijn moeder zei dat ik naar hem vernoemd was, heb ik mijn naam toen veranderd. Hier zie je baby Sjakie samen met zijn broer en moeder. Daar zit ik dan op de kleuterschool. Mijn (slechte) rapport van de lagere school. Ik vond het daar nooit leuk. Toen ik later meester werd, wilde ik er daarom vooral voor zorgen dat kinderen het fijn vonden bij ons op school. Dan gaat het leren veel gemakkelijker. Toen ik een jaar of tien was, maakte ik van het boek ‘Heidi’ een toneelstuk. Hier zie je de voorkant van het schrift waarin ik alles opschreef. En als je goed kijkt, zie je dat ik een vorm van dyslexie had/heb…. (ik draaide vooral letters om) Onze toneelclub in de zaal van het hotel van mijn ouders. We speelden Sneeuwwitje. Ik ben de derde kabouter van links… In de vierde klas (nu groep 6) . Ik zit op de tweede rij, derde van rechts. We zaten met 45 jongens in de klas. Ik ben altijd blijven toneelspelen. Hier zie je mij op de middelbare school in een toneelstuk waarin ik de rol van prettig gestoorde dichter moest spelen. Ik begon als meester in Amsterdam in Buitenveldert op de Merkelbachschool. Dit is mijn eerste eigen klas (die ook model stond voor mijn eerste boek: Die rotschool met die fijne klas) Ik was bijna 25 jaar met heel veel plezier meester voor ik (na heel lang nadenken) besloot om voortaan alleen nog maar boeken te gaan schrijven. Dit is mijn laatste klas op De kleine kapitein in Bakel (N.Br.) Dit is de klas van Anke, het meisje waar mijn boek ‘Achtste-groepers huilen niet’ over gaat. Het was op de openbare basisschool De kleine kapitein in Bakel waar ik toen directeur was. Anke zit vooraan, met de rode pet. Het hotelletje dat mij inspireerde voor de boeken over de Bende van de Korenwolf. Op de foto met de acteurs en echte mijnwerkers na de opnames van de tv-serie Tien Torens Diep. Een kijkje in mijn gezellige werkkamer. Kinderen op bezoek in mijn werkkamer. In De Groote Peel werden scenes gespeeld uit mijn boek Weg uit de Peel. Zomers uitzicht vanuit mijn werkkamer. Officieel benoemd tot Kinderboekenambassadeur met een echte ketting. Van de provincie Limburg kreeg ik de erepenning. Ik ben er heel trots op Hier zie je dat de Commissaris van de Koning (de gouverneur) de penning overhandigt. Jacques was aanwezig bij de filmopnames van Oorlogsgeheimen. Hier op het balkon van het stadhuis samen met de familie Nijskens. Jacques speelt ook een kleine rol in de film Oorlogsgeheimen als hoofdmeester Tulkens. Daarvoor moest zijn baard eraf (snif). Hier zie je hem samen met Dennis Bots , de regisseur. Bij een dag in Friesland over plezier in lezen en schrijven, mocht ik de aardige prinses Laurentien interviewen.